معین

دین مبین اسلام جهت ایمن سازی محیط زندگی سفارشات متعددی دارد چنانچه امام علی در نهج البلاغه نامه‌ای دارد به حارث همدانی می‌فرماید: «وَ اسْكُنِ الْأَمْصَارَ الْعِظَامَ فَإِنَّهَا جِمَاعُ

الْمُسْلِمِینَ وَ احْذَرْ مَنَازِلَ الْغَفْلَةِ وَ الْجَفَاءِ»(نهج‏ البلاغه، نامه 69) یعنی جای پرت خانه نساز. یعنی از جامعه دور نشو البته نه اینكه همه بیایند تهران ولی در روستا هم كنار مردم باش «فَإِنَّهَا

جِمَاعُ الْمُسْلِمِینَ وَ احْذَرْ مَنَازِلَ الْغَفْلَةِ وَ الْجَفَاءِ» كه همانا محل تجمع مسلمین است و از محله‌های كه بویی از اسلام و خیرات جامعه نبرده‌اند دوری كن مثل كسی كه می‌گوید من نه خانه

كسی می‌روم و نه كسی با من كاری دارد مثل بوته تیفی كه در كویر خودش می‌روید و خودش هم خشك می‌شود. (از محله‌هایی كه طاغوتی‌ها و از خدا بی خبرها می‌نشینند دوری كن.

وهم چنین  درتاریخ است می‌خواستند بیمارستان بسازند از زكریای رازی پرسیدند كجا بسازیم؟ فرمود چهار قطعه گوشت در چهار منطقه شهر آویزان كنید هر منطقه‌ای دیرتر گوشت فاسد

شد آنجا هوا خنك‌تر است پس آنجا بیمارستان بسازید.